สวัสดีเพื่อนๆคร้าบ…. ช่วงนี้ห่างหายไม่ได้ Update บทความมาให้ได้อ่านกัน ก็อย่าพึ่งหนีหายไปเสียก่อนนะ (ยิ่งมีแฟนคลับน้อยอยู่..แต่อบอุ่น) ที่ผ่านมา set ขึ้นมาแรง ทำให้หุ้นแต่ละตัวก็ดี้ด้า ลั้นลา ขึ้นกันยกแผง เรียกว่าตัวไหนหลับเพื่อนๆอยู่ข้างๆก็ฉุดให้ตื่นขึ้นไปด้วยกัน แต่บางตัวเน่าจิงๆ ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น….พูดแบบนี้อาจไปจี๊ด ปวดตับใครหลายคน
เมื่อเวลาหุ้นขึ้นยกแผง ซื้ออะไรก็ขึ้นหมด เริงร่า ลั้นลา แม้ว่าจะขายหมู (เป็นการขายหุ้นออกไปแต่หุ้นมันดันไปต่อ อดกำไรที่จะได้เพิ่ม) ก็มั่นใจซื้อเพิ่มใหม่กับตัวเดิมนี่แระ แล้วพอได้กำไรอีกก็โดดออกอีก เชื่อว่าทุกคนต้องมีอาการแบบนี้ สำหรับสาเหตุที่กระโดดเกาะหุ้น แล้วได้กำไร แล้วก็โดดออก ทั้งๆที่เกาะนานกว่านี้กำไรมากกว่าเดิมเห็นๆ แต่ก็ต้องพลาดไป เพราะอะไำร…
เพราะว่าเราไม่ได้ศึกษาหุ้นตัวนั้นไงคับ ไม่ได้มองว่าปัจจัยของมันเป็นยังไง ภาพรวม ปัจจัยภายนอกเป็นอย่างไร กระโดดตามชาวบ้านเขาบอกมาอีกที พอเราโดดออก เห็นชาวบ้านก็ยังโดดกันอยู่กก็โดดไปใหม่ เมื่อกระโดดแล้วมันขึ้นก็ดีใจ เย้ เย้ พอมันมีการปรับย่อลงมา ก็ตกใจรีบหนี เพราะกลัวขาดทุน บางทีได้กำไร ร้อย สองร้่อย ก็พอแล้ว (นี่ไม่รู้ว่าหักค่าคอมไปยังนะเนี่ย…) บางคนลุ้นจนตัวโกร่ง เพื่อให้ได้กำไรอีกสองช่อง ถามว่าอีกสองช่องได้เพิ่มเท่าไหร่ บอกว่า 200 บาท ป๊าด…..ลุ้นซะคิดว่าได้เพิ่มอีก 2 ล้าน
หุ้นขาขึ้นไม่เป็นไร บางคนได้น้อย ได้มาก ก็ถือว่ากำไร แต่บางคนได้กำไรก็เครียด เพราะได้กำไรน้อยไป….เฮ้อ..มนุษยฺ์เรา จะว่าไปผมก็เป็นคร้าบ
แต่….เมื่อหุ้นขาลง ก็แปลกนะมือใหม่ทั้งหลายกอดหุ้นแน่นไม่ปล่อย เหมือนตอนหุ้นมันขึ้นเลย ช่วงหุ้นลงไปแรงและลึก เลือดสาดเต็มกระดาน แต่เราก็เกาะและดิ่งหัวทิ่มตามมันลงไปด้วย…ใครเป็นบ้าง ผมว่าเคยเป็นกันทุกคน ประมาณว่ามันขาดทุนแล้ว เรื่องไรจะขาย แล้วคำพูดเหล่านี้ก็ออกมา
“หุ้นถ้าไม่ขายก็ไม่ขาดทุน” (แต่ใน Port ตัวเองขาดทุนไป 10% แล้ว)
“ตอนนี้ผมเป็น VI ถือยาวคับ” (ป๊าด…. ตอนซื้อด้วยกันยังบอกว่า ได้ค่า Pizza สักถาดก็ถอยแล้ว แล้ว VI ที่ไหนซื้อซะสูงเชียว) VI หมายถึง Value Investor นักลงทุนที่เล่นหุ้นถือยาวๆกินแซ่บๆ ข้ามปี
“รู้งี้รีบขายเอากำไรไปก่อนดีกว่า” (รู้งี้ก็รวยกันไปหมดแล้วคร้าบ ใครจะไปรู้อนาคตได้)
ผมว่าคงมีอีกหลายประโยคออกมาปลอบใจตัวเอง… ผมก็เป็นคับ เคยเป็นมาก่อน เจ็บมาก่อน แล้วตอนนี้เป็นไหม ก็มีบ้างแต่น้อยลง เพราะว่าเมื่อเราผิดพลาดแล้ว เราต้องหาข้อผิดพลาดว่าเกิดอะไรขึ้น เข้าจังหวะผิดตรงไหน ยังไงถึงเป็นแบบนี้ ทำไมหนีตายไม่ทัน ปล่อยให้ตัวเองติดดอย ต้องหาและแก้ไขอุดช่องโหว่มัน ถามว่ามันก็มีหลายปัจจัย หลายเหตุผลนะที่เราติดดอย คำยอดฮิต เลย
“เดี๋ยวมันก็กลับมา”…. คำนี้เป็นคำปลอบใจที่ดี เล่นหุ้นมันเอาแน่เอานอนไม่ได้นะคร้าบ ถ้ามันกลับมาก็โชคดีไป แต่ถามว่าใช้เวลานานไหมอ่ะ บางตัวผ่านไป 5 ปียังไม่มาเลย บางตัวอาทิตย์เดียว บางตัววันเดียว แล้วเราจะรู้ไหมอ่ะ มันเป็นเรื่องของอนาคต
ไม่อยากที่จะเครียด ที่จะรอ เห็นหุ้นเราลงไปทุกวัน ทุกวัน วิธีที่ผมใช้ก็คือการ Cut loss ตัดให้ขาดเลย ฉับๆๆๆ พูดง่ายๆคือ ยอมตัดขายขาดทุนไปนั่นเอง ดีกว่าปล่อยให้มันลงไป บาดตา บาดใจ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ปวดตับ เจ็บไส้ติ่ง หงุ หงิ หงุหงิ….(บ้าไปแล้ว)
การ cut loss มันไม่ตายตัวหรอกว่าจะตัดขาดทุนที่เท่าไหร่ ทั้งนี้มันขึ้นอยู่ที่ใจ ประสบการณ์ และความรู้ เป็นตัวขับเคลื่อนในการปฏิบัติการ cut loss เพราะใจไม่กล้าพอ เพื่อนๆก็จะไม่กล้าที่จะเห็นเงินทุนหายไป กลัวตัดไปแล้วมันดีดขึ้นมาที่เดิม อันนี้ต้องบอกว่าเคยเป็นคับ cut ไปแล้วดันขึ้นมายืนที่เดิม แถมวิ่งขึ้นไปไม่หยุด อันนี้ปวดตับ ตับ ตับ ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์นะ ซึ่งสอดคล้องกัน เมื่อเราเจอแล้วทำบ่อยๆ มีประสบการณ์ เราจะรู้จังหวะ ว่าจะปล่อยให้มันลงไปกี่ % แล้วถึง cut losss ดี ตัวนี้เคยทำมันประมาณนี้เดี๋ยวมันก็กลับ แต่ทั้งนี้จะรู้ว่าหุ้นตัวนี้ ตัวนั้น มีโอกาสกลับมาไหม จะได้ไม่ต้อง cut หรือว่ามันลงไปเพื่อปรับฐานแล้วดีดขึ้นมา ก็ต้องมีความรู้อ่ะคับ ซึ่งก็ไปสอดคล้องกับความรู้ เพราะอะไร เพราะว่าถ้าเราศึกษาหุ้นตัวนั้นมาอย่างดี ศึกษาปัจจัยภายใน ภายนอก ว่าช่วงที่เราถือหุ้นตัวนี้อยู่ แนวโน้มจะเป็นอย่างไร รวมถึงเอาเทคนิค ดูกราฟมาช่วยตัดสินใจ แล้วเราจะมองออก หัวเรา ตาเราจะใสปิ้ง ขึ้นมา แล้วจะร้อง อ๋อ… หุ้นที่เราถืออยุ่มันลงแค่ย่อนะ เดี๋ยวมันก็ขึ้นมา แล้วไปต่อได้ ยังไม่ต้อง cut หรือบางตัว อ๋อ…มันหมดรอบแล้ว ไม่มีใครเล่นเพราะเป็นหุ้นปั่น มันก็จะลงไป เราต้องรีบ cut ก่อนเจ็บตัวเยอะ หรือติดดอย โดยไม่ตั้งใจ
ถ้าจะอธิบายให้ละเอียด เดี๋ยวไปต่อตอนหน้านะคับ…. ที่เขียนก็จากประสบการณ์ ผมพึ่งค้นพบสัจธรรมการเล่นหุ้นด้วยตัวเอง ศึกษาเอง ทำให้รู้ว่าการเล่นหุ้นมันไม่ใช่แค่ว่าคุณอยากซื้อตัวไหนก็ซื้อได้ ซื้อไปผิดตัวไม่ขึ้นซะงั้นขาดทุน ติดดอย ไม่ยอมที่จะ cut loss ไปหาหุ้นตัวใหม่ที่ดีกว่า ถอดใจเลิกเล่นไป….แล้วไปบอกคนอื่นต่อว่า อย่าเล่นหุ้น เล่นแล้วขาดทุน หมดตัว (อ้าวซะงั้น…คนที่สนใจก็เลยกลัวไม่กล้าเข้าเลย)
ผมมองว่ามันเป็นศาสตร์และศิลป์ มันใช้วัตถุคือเงินและจิตใจเรา ต้องเข้ากัน สมดุลย์กัน รวมถึงต้องศึกษาหาความรู้เืพื่อเป็นเกราะป้องกัน ดูกราฟเทคนิคให้เป็นแล้วมันจะช่วยได้ วันนี้ผมเริ่มศึกษาจิงๆจังๆมากขึ้น หัดอ่านกราฟมากขึ้น (ซึ่งแต่ก่อนขี้เกียจ เล่นตามเขาก็พอ) แล้วมันช่วยได้จิงๆ ยิ่งรู้เยอะขึ้น ความผิดพลาดก็น้อยลง สนุกดีคับ เล่นหุ้นต้องเล่นให้สนุก ทำยังไงให้ได้กำไรเพิ่ม ก็ศึกษาเพิ่ม ลดความเสี่ยง ทั้งเทคนิคและจิตวิทยา แต่ทั้งหมดก็ไม่มช่ว่าจะไม่พลาดนะ มันก็ต้องมีกันบ้าง ไม่งั้นคนก็ออกมาเล่นหุ้น รวยไม่รู้เรื่องกันหมดแล้ว
เมื่อเจอเหตุการณ์หุ้นลงทั้งกระดาน ลงทุกวันไม่รู้จะกลับตัวเมื่อไหร่ แต่ละวันผันผวน ใครมีหุ้นอยู่ก็เครียดว่าจะขึ้นหรือลง จะเข้าหรือออก ถ้าเราศึกษา ทำการบ้านมาดีดี ช่วงเวลาแบบนี้ผมไม่มีหุ้นอยู่ในมือคับ ขายไปก่อนหน้านี้หมดแล้ว (บางตัวอาจกำไร บางตัวอาจขาดทุนเพราะ cutloss) เก็บเงินทุน ถือเงินสดไว้รอเข้าตอนที่สัญญาณกลับมาเป็นขาขึ้นแล้วรับแซ่บๆดีกว่า ดีกว่ากอดหุ้นลงมาด้วย แล้วติดดอยไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง และช่วงเวลาที่ตลาดผันผวน เราเป็นมนุษย์เงินเดือนก็นั่งทำงานชิลชิล มีเวลาก็ศึกษาหาความรู้เพิ่ม เพราะไม่ต้องมาเฝ้าดูหุ้น มานั่งกังวลตอนประชุม ว่าจะลงไปอีกหรือป่าว ทำงานไปด้วยเล่นหุ้นไปด้วย ต้องแบ่งเวลาให้เป็น จัดการให้ได้ แล้วเราจะได้ทั้งงาน หัวหน้าก็ไม่ด่า แถมได้กำไรจากหุ้นอีก….ทำงานก็มีความสุข มันสุโค่ยแล้ว กับชีวิตมนุษย์เงินเดือนน้อย…อย่างเรา
สามารถพูดคุยกันตามประสามือใหม่เล่นหุ้นได้ทุกวันที่ www.facebook.com/iSalarymanTrader ตอนนี้ก็รวมมือใหม่ได้ทะลุพันคนแล้วนะ มาก้าวไปด้วยกัน รวยไปด้วยกันนะ หรือใครอยากเกาะกระแสสังคม ติดตามเรื่องราวดีดีจาก iSalaryman ก็ไปติดตามเรื่องรามกันได้ที่ www.facebook.com/iSalaryman นะคร้าบ สมาชิกทะลุ 8,000 ไปแล้ว
